کاردرمانی ام اس

کاردرمانی ام اس موثرترین روش در کاهش عوارض و مشکلات ایجاد شده برای بیمار مبتلا به این بیماری خودایمنی شایع است.

اختلال در فعالیت های دستگاه عصبی مرکزی، اختلالات جسمی _ حرکتی و بینایی از شایع ترین علائم این بیماری هستند که میزان شیوع آن در خانم های جوان در سنین 25 تا 45 سال بیش از سایر افراد است.

این بیماری به دلیل حمله سیستم ایمنی به غلاف میلین در سلول های عصبی در مغز و نخاع و آسیب دیدن آن ها رخ می دهد.

آسیب غلاف میلین که به عنوان محافظ سلول های عصبی عمل می کند منجر به اختلال در عملکرد طبیعی مغز و نخاع می شود.

کاردرمانی وضعیت حرکتی بیمار را بهبود بخشیده و به بیمار کمک می کند تا بتواند از اندام های ضعیف شده خود بطور بهینه استفاده کند.

علائم ام اس در بسیاری از مبتلایان بصورت دوره ای بوده و عواملی همچون بارداری ، استرس ، بیماری های ویروسی و مشکلات گوارشی موجب تشدید علائم آن می شوند.

علت اصلی بروز ام اس تاکنون بطور دقیق مشخص نشده اما متخصصان عوامل محیطی و ژنتیک را در بروز آن دخیل می دانند.

مشکلات حرکتی و تعادلی از شایع ترین عوارض ام اس هستند که با کاردرمانی می توان به تخفیف آن ها کمک کرد و شرایط بیمار را برای داشتن یک زندگی بهتر بهبود بخشید.

خستگی و لرزش و ترس از ناتوانی در حفظ تعادل همراه با گرفتگی های عضلانی مکرر یکی از مهم ترین عواملی است که سبب بروز مشکلات حرکتی در مبتلایان به این عارضه می شود که با کاردرمانی ام اس می توان به بهبود آن ها کمک کرد.

کاردرمانی با هدف افزایش استقلال فرد در انجام فعالیت های روزمره ی زندگی کمک زیادی به بهبود شرایط بیمار می کند.

کاردرمانگر پس از بررسی و ارزیابی دقیق شرایط فرد بیمار با ارائه تمرینات کششی ، تقویتی و تعادلی سعی می کند تا مشکلات ایجاد شده برای بیمار را ه حداقل برساند بطوری که فرد مبتلا به ام اس بتواند بطور مشتقل زندگی کند.

تعداد جلسات کاردرمانی به شرایط جسمی بیمار و همچنین تمایل وی و اطرافیانش برای برنامه توانبخشی دارد اما اغلب انجام دو تا سه جلسه کاردرمانی در هفته توصیه می شود.

کاردرمانی ام اس نقش موثری در تخفیف مشکلات ایجاد شده برای بیماران مبتلا به ام اس دارد ، توانبخشی ام اس مشکلات جسمی _ حرکتی ایجاد شده را به حداقل می رساند و از تشدید مشکلات ایجاد شده برای بیمار جلوگیری می کند.

کاردرمانی به این بیماران کمک می کند تا به حداکثر استقلال در انجام فعالیت هایشان برسند و با کمترین میزان وابستگی به اطرافیان زندگی کنند.

کاردرمانی یکی از ارکان اصلی برنامه توانبخشی این بیماران است که با هدف بازیابی توانایی های ، افزایش قدرت عضلات و کاهش مشکلات حرکتی برای بیماران انجام می گیرد.

بهبود دامنه حرکتی ، بازیابی توانایی های حرکتی و بهبود وضعیت تعادل از مهم ترین اهداف کاردرمانی در این بیماران هستند.